Een tripje met de Vliegende Hollander

Toen we onlangs de Cinque Terre in Italië bezochten, werd de zee nogal onstuimig. Het was een en al rollende golven en stuivende schuimkoppen. De veerboten legden aan en weigerde zelfs maar naar het volgende dorpje over te steken.

Best wel vervelend, want het was onze laatste dag daar.

Er was echter een schipper die zijn lippen tuitte en zijn hoofd schudde over zoveel voorzichtigheid. "Noemen ze dit een storm? Dit is amper een stevighe bries! Bij Kaap den Goeden Hoop... Ala, wip aan boord, brave lieden, en ik breng ge waarheen ge maar wilt. Drie mijl voorbij de Maan, naar het Eiland van de Krijsende Maaghden of de Toren met Duizend Albatrossen.'

Mijn vrouw Josje zei dat de Toren van de Duizend Albatrossen haar wel wat leek, omdat het in geen van haar vier reisgidsen stond en dat dat vaak de meest verrassende plaatsen waren.

Het was ook mooi meegenomen dat van der Vecken een landgenoot was. We hadden eerder wat problemen met buschauffeurs en kaartjesverkopers gehad omdat we niet meer dan een half dozijn Italiaanse woorden kenden en die waarschijnlijk nog verkeerd uitspraken ook.

De Toren van de Duizend Albatrossen, tja, wat zal ik daar nu over zeggen? Het was er verbluffend luid en de albatrossenpoep lag er enkeldiep.

'Ene boer zou er een moord voor doen,' zei van der Vecken. 'Met deezen mest groeien spruitjes bijkans groot gelijk pompoenen!'

Hij hield een klont guano onder Josjes neus. 'Wat in Mevrouw's ranseltje stoppen?'

'Nee, sorry,' zei Josje. 'Onze, eh, dienstmeid haat spruitjes.'

'Tis sonde,' zei onze kapitein, 'zulke stront ziet ge nooit meer.'

Na de Toren van de Duizend Albatrossen voeren we door naar de Poort van de Onderwereld waar van der Vecken deze foto schoot. Hij stapte over de reling en klotste een meter of dertig over het doodstille water voor hij tevreden met de foto was.

'Het is een weetje,' zei hij. 'De meeste lieden zakken al bij de eerste stap door het oppervlak.'

Je kan Josje en mij op de achterplecht zien staan, waar we zwaaiden als de ordinaire toeristen die per slot van rekening waren.